وای چه فیلمی بود "پِـرِید" (The Parade)! یعنی اگه بخوام برات بگم، مثل این میمونه که یه بمب خنده و گریه رو با هم قاطی کرده باشن، بعدشم یه عالمه حرفای جدی و مهم بزنن که ته دلت یه جوری بشه. داستانش سرراسته ولی عمیق. یه گروه فعال حقوق همجنسگراها تو بلگراد میخوان راهپیمایی "پراید" رو راه بندازن. می دونی که اونجا مثل اینجا نیست که همه چی رو روال باشه، یه سری گروه های راست افراطی و ناسیونالیست هستن که اصلا با این چیزا حال نمیکنن. پلیس هم که انگار نه انگار! وسط این شلوغی یه کارگردان تئاتری هست به اسم میرکو، کارش گرفته عروسی های لاکچری رو برگزار میکنه تا خرج زندگیش درآد. دوست پسرش رادمیلو هم دامپزشکه، خیلی سیاسی نیست و میخواد بی سروصدا زندگیشو بکنه. ولی مگه میذارن؟ همیشه یه نگاه بد، یه تیکه و ... از اون اکثریت هموفوب نصیبشون میشه. یه طرف دیگه داستان یه مرد گنده لاته به اسم لیمون، از جنگ های یوگسلاوی اومده، باشگاه جودو داره که همزمان کار بادیگاردی هم میکنه. دوست دخترش بیسرکا هم یه دختر جلفه که سالن زیبایی داره. پسر لیمون هم عضو یه گروه کله پوک راست گرائه که کارشون اذیت کردن همجنسگراهاست. یه روز سگ عزیز لیمون تیر میخوره و رادمیلو جونشو نجات میده. همزمان بیسرکا میخواد میرکو رو برای برنامه ریزی عروسیش استخدام کنه. اینجاست که راه این دو زوج به هم میفته و لیمون اون روی خشن و هموفوبش رو نشون میده. همین میشه کاتالیزور ماجراها. میرکو قید همه چیو میزنه که بره کانادا، بیسرکا هم لیمون رو ول میکنه. ولی تهش بیسرکا زنگ میزنه به میرکو که معذرت خواهی کنه، رادمیلو گوشی رو برمیداره و یه جرقه تو ذهنش میخوره. میره باشگاه لیمون و یه پیشنهاد میده: میگه میرکو عروسی تو رو برگزار میکنه در عوضش افراد تو امنیت راهپیمایی پراید رو تامین کنن. لیمون اولش قبول نمیکنه ولی آخرش به خاطر بیسرکا راضی میشه. ولی افرادش میگن ما از همجنسگراها حمایت نمیکنیم! لیمون مجبور میشه بره سراغ دشمنای قدیمیش تو جنگ که اکثرا قاچاقچی بودن. اینجاست که یه گروه عجیب و غریب جمع میشن: یه کروات جنگ دیده که قهوه خونه داره، یه بوسنیایی که ویدئو کلوب داره، و یه آلبانیایی از کوزوو که مواد مخدر میفروشه. لیمون و رادمیلو با هم سفر میکنن سراسر یوگسلاوی سابق رو که اینا رو راضی کنن. آخرش هم که میرسه، گروه کوچیکشون مورد حمله اسکین هدها قرار میگیرن، پلیس هم که هیچی، میرکو هم کشته میشه. ولی سال بعدش به احترام شجاعت و تلاششون، راهپیمایی پراید با موفقیت برگزار میشه، با هزاران پلیس که امنیت رو تامین میکنن. بازیگرای فیلم هم عالی بودن. نیکولا کویو نقش لیمون رو بازی میکنه، موشا سامولوف نقش رادمیلو، هریستینا پوپوویچ نقش بیسرکا، و گوران یوویچ هم نقش میرکو. کارگردانش هم که سردان دراگویویچه، همونی که "زخم ها" و "دهکده زیبا، دهکده می سوزد" رو ساخته. معلومه که کارگردان کاربلدیه و میدونه چطور داستانشو روایت کنه. فیلم "پرِید" فقط یه کمدی نیست، یه جورایی آینه جامعه صربستان و منطقه بالکان هم هست. نشون میده که هنوز چقدر راه داریم تا به تفاوت ها احترام بذاریم و همدیگه رو قبول کنیم. ولی با همه این حرفای جدی، فیلم خیلی خنده دار هم هست، دیالوگ هاش محشره و بازیگرا هم که کم نذاشتن. انقدر موفق بود که تو جشنواره برلین جایزه مردمی رو گرفت، کلی جایزه دیگه هم تو جشنواره های مختلف برد. خلاصه که "پرِید" یه فیلمیه که هم میخندوندت هم فکر میکنی بهش. اگه دنبال یه فیلم خوب و متفاوت میگردی، این فیلم رو از دست نده! مطمئنم خوشت میاد.